Maak kennis met Veronique

 

Veronique, hoe lang werk je reeds in De Bolster Kluisbergen?
Sedert november 1994 werk ik in De Bolster. Ik verschoot zelf een beetje dat ik dit jaar al
25 jaar in De Bolster Kluisbergen werk, en ik heb hiervoor een leuke attentie mogen
ontvangen op het afgelopen Feest van het Huis.

Welke functie oefen je uit? Heb je steeds deze functie uitgeoefend?
In 1994 mocht ik beginnen als logopediste met een deeltijdse job. De job als logopediste
vulde ik aan door thuis een zelfstandige praktijk uit te bouwen. Beide jobs waren goed te
combineren. Enkele jaren geleden kreeg ik echter de kans om voltijds in De Bolster aan de
slag te gaan. Ik mocht het atelierteam versterken, naast mijn deeltijdse job als logopediste.
Ik twijfelde geen moment en nam die uitdaging graag aan. Ik stelde voor om enkele ateliers
uit te bouwen die toch dicht bij mijn beroep als logopediste lagen. Zo kwam ik bij atelier
actua, atelier pc, de boekenclub en atelier redactie uit. Ik ben nog altijd heel tevreden dat ik
die beslissing heb genomen.

Ben je afkomstig uit de regio?
Als kind heb ik altijd in Kluisbergen gewoond want mijn vader werkte in de elektriciteitscentrale. Momenteel woon ik ook al een 15-tal jaar in Ruien.

Heb je vroeg gekozen voor de richting logopedie? Wanneer wist je dat dit een veld was dat jouw interesseerde?
Zoals vele studenten wist ik echt niet goed welke studierichting ik wou volgen, en ging dan maar naar verschillende opendeurdagen in scholen. Dit was heel verscheiden; van industrieel ingenieur, leerkracht, … tot ik uiteindelijk botste op de richting logopedie. Alle informatie die ik daar had gekregen sprak me enorm aan. Het was jammer voor mijn ouders dat ik deze studierichting niet in Kortrijk kon studeren, en ik dus op kot in Gent moest. Mijn keuze was nu zeker gemaakt!

Wat dient een logopediste in een voorziening voor personen met een verstandelijke beperking allemaal te doen?
Het was niet evident om hier aan de slag te gaan, want in de opleiding hadden we heel weinig geleerd over deze doelgroep. Toen ik hier begon was de functie van logopediste een nieuwe functie, maar ik kreeg gelukkig de tijd om alles goed uit te zoeken en voor te bereiden. Zo werd ik al snel bevriend met Martine Vandersichel (de logopediste van De Bolster Zwalm) en heb ik veel van haar geleerd. We waren de fusie van Ter Wilgen en Mariaheem al een stapje voor en hebben al 25 jaar een hele goeie samenwerking!

Het werken aan de communicatie van de cliënt is één van de grootste taken. We onderzoeken de communicatiemogelijkheden en gaan daarmee aan de slag. Als gesproken taal niet lukt, zoeken we een passend alternatief communicatiemiddel (vb. Smoggebaren, pictogrammen, foto’s, spraakcomputer, apps, …). Het aanleren van een alternatief communicatiesysteem of advies geven over bij het begeleidingsteam is natuurlijk ook heel belangrijk! Bij sommige cliënten onderhouden we ook  het lees- en schrijfproces. Ook gehoorproblemen en slikproblemen worden opgespoord en opgevolgd.

Wat vind je ervan om te werken in de sector voor personen met een verstandelijke beperking?
Het is heel fijn om in onze sector te werken. Ik kan met de cliënten een aangename band opbouwen en ze zijn ook heel dankbaar!

Welke werkervaringen had je vooraleer je in De Bolster begon te werken?
Voor ik in De Bolster begon te werken heb ik een 7-tal jaar in het revalidatiecentrum te Kortrijk gewerkt voor de dienst gehoor en werkte dus vooral met dove en slechthorende kinderen en jongeren.

Sinds 2 jaar wordt het Bolsterklokje door jou, samen met de cliënten van de redactie, gemaakt. Vertel eens wat dit is en hoe dit is ontstaan?
Met de opstart van een nieuw atelier en door de informatie die ik verkregen had via het praatcafé (een overlegmoment met cliënten waar gepeild wordt naar de interesses), wist ik dat er toch enkele cliënten interesse hadden om een krantje te maken. We kwamen eens samen om te brainstormen en hadden onmiddellijk al enkele ideeën! Zowel de cliënten als ikzelf waren heel enthousiast en een paar maanden later werd ons eerste Bolsterklokje afgedrukt!
Het Bolsterklokje is een intern krantje met heel wat nieuwtjes erin maar ook met een fotostrip, een receptje, een puzzel, een interview en heel wat interessante artikels. Je moet maar eens een kijkje nemen op onze website onder de rubriek ‘Publicaties’!

Je bent naast je kerntaken ook vaak bezig met het mee organiseren van allerhande activiteiten vanuit de voorziening, zoals ‘Sterren in De Brug’ en het ‘Kerstplein’. Zijn dit activiteiten die je graag doet?
Ja, inderdaad. Ik organiseer niet enkel thuis graag feestjes, maar ook kunnen bijdragen in het organiseren van grotere activiteiten vind ik leuk. Dit doe ik graag voor de voorziening, maar ook als lid van Comité Doré hebben we al heel wat initiatieven georganiseerd in Kluisbergen.

Zoals je zegt ben je naast je job ook actief in Comité Doré, een buurtcomité uit de regio Kluisbergen, die onze vestiging Kluisbergen al meermaals financieel heeft gesteund. Vanwaar die passie/energie om je steentje bij te dragen aan het maatschappelijk doel?
Ik ben graag tussen de mensen, ik breng ook graag mensen samen en ik ervaar dan ook een grote voldoening als ik merk dat mensen zich amuseren op één van onze activiteiten. Horen dat het tof was en dat ze zich geamuseerd hebben, maakt mij dan ook heel tevreden. Als we daarnaast er ook nog een centje aan overhouden en het kunnen schenken aan een goed doel, word ik er nog gelukkiger van!

Indien je één moment moet beschrijven binnen je job die je steeds zal bijblijven… welke zou dit zijn?
Dit is een heel moeilijke vraag, mijn eerste uren hier in de instelling vergeet ik nooit! Ik moest alleen wachten in een leefgroep toen er plots een cliënt binnen kwam. Toon sprong recht op me af en begon wat te roepen, op de tafel te bonken en met stoelen te schuiven. Mijn hart klopte in mijn keel want ik wist niet wat te doen maar toen verscheen de begeleider met een grote glimlach… hij wist namelijk hoe Toon mij zou verwelkomen, de toon was dus gezet…. Al zal ik de fonkelingen in de ogen van de cliënten als ze tevreden zijn niet gauw vergeten!

Hoe zie je je professionele toekomst tegemoet? Zijn er eventuele uitdagingen die je voor jezelf en/of de cliënten ziet?
Ik probeer mee te gaan met de tijd, want de digitale toekomst zal ons nog heel wat brengen.
Het zal een hele uitdaging zijn om te bekijken wat hierbij een meerwaarde kan betekenen voor de cliënten en hoe we daar gebruik van kunnen maken.