Maak kennis met een warme familie

Een tijdje geleden kregen wij de melding vanuit onze sociale dienst dat de familie van Marie-Louise Van Laere (overleden op 19/11/2021) heel dankbaar was voor de zorg die zij bij ons gekregen heeft. Marie-Louise Van Laere was een energieke dame uit Gent die op 3 januari 1983 in het toenmalige Ter Wilgen is komen wonen. Zij is opgegroeid in een groot gezin met 6 kinderen, waardoor familie een heel belangrijk gegeven was voor haar. Ze sprak altijd met heel veel respect en liefde over haar familie, over Joris en Raymond, haar broers. Elke woensdagavond belde ze naar haar broer Joris om te babbelen. Een aantal keer per jaar mocht ze bij hem logeren, wat ze altijd heel leuk vond.

Jammer genoeg is Marie-Louise op 19 oktober 2021 op 83-jarige leeftijd overleden nadat ze reeds een tijdje ziek was. De laatste momenten was ze omringd door haar familie. Haar familie vertelt hoe zij de laatste momenten met Marie-Louise hebben beleefd.

‘We hebben onze tante zien binnen komen in de vestiging in Kluisbergen, waar ze volledig is open gebloeid. We zagen dat ze oprecht gelukkig was.

We kenden haar goed en weten dat ze niet altijd even makkelijk was, maar ze was zo dankbaar voor alle kleine dingen. Door de jaren heen heeft ze in de verschillende leefgroepen vriendschap en liefde gekend, zowel van de medecliënten als van de opvoeders. Daar zijn we heel dankbaar voor.’

‘Ze heeft heel fijne dingen mogen en kunnen doen: op kamp naar het buitenland, genieten van mosselen en frietjes aan zee en nog zoveel meer. Elk jaar op het Bolsterfeest, vroeger in de grote tent, genoot ze van de verschillende motors.

Wij, als familie, werden bijna verplicht door haar om een kunstwerk van haar te kopen. Ze was zo trots op haar kunstwerken die ze had gemaakt in het atelier.’

‘Ook familie was voor haar heel belangrijk, ze was altijd zo gelukkig als ze familie zag. Ze had een mooie foto van de familie, waar ze heel trots op was. Ze kende ook iedereen nog met naam: “Hoe gaat het met de tweeling? En met Jan? …”. We hebben heerlijke namiddagen met haar mogen meemaken, maar ze wist ook dat ‘Joriske’ nog ver moest rijden naar huis.’

‘Ze is verschillende keren bij ons thuis op bezoek gekomen. Ze werd altijd super blij als ze naar huis kon komen. Met haar sporttas met mooie kleren vertrokken we richting Antwerpen. Elke keer moest ze lachen met dat beeld op het ronde punt in Oudenaarde: “die heeft een snotneus”.

Elke keer vroeg ze bevestiging of we wel nog de juiste weg wisten. Eenmaal aangekomen ging zij de tafel dekken, want wij konden dat toch niet zo goed.

Lekkere ijsjes eten, naar de Lunch Garden gaan om een vidé met puree te gaan eten, liedjes zingen, … we hebben zoveel mooie herinneringen met haar.’

'Ze wist dat ‘Joriske’ nog ver moest rijden naar huis.'

‘Op het laatste werd ze ziek, en werd een palliatieve ondersteuning opgestart. We hebben, als familie, de laatste dagen gezien wat jullie voor ons betekenden. Iedereen was zo liefdevol, puur, gemeend en verzorgend naar Marie-Louise toe.

Niks was teveel: koffie drinken, even op bezoek komen, blijven logeren omdat het voor ons gemakkelijker was om haar te zien, …

Allemaal zaken die niet vanzelfsprekend zijn op zo’n moment, maar jullie allemaal hebben gedaan voor haar en onze familie.

Hiervoor willen we jullie uit de grond van ons hart bedanken.’

‘Er zijn mensen die in hun “job” alles geven wat ze zijn, elke dag opnieuw beschermen. Mensen die het hart op de juiste plaats hebben en zorg geven waar het nodig is. Mensen die zo puur zijn en elke dag een glimlach toveren op ieders gezicht. Mensen die zoveel betekenen voor anderen en elke dag vriendschap, maar vooral liefde geven … ze bestaan!

Dit hebben we allemaal mogen ervaren bij jullie.’ ‘Zo lang hebben we ons welkom gevoeld in De Bolster, zo lang hebben we jullie als warme familie mogen kennen.

We gaan jullie nooit vergeten, bedankt!’

Familie Van Laere